البقرة - الآية 13وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ

 

( 13 )   کاتێک پێیان ده‌وترێت ئیمان و باوه‌ڕ بهێنن وه‌کو ئه‌وه هه‌موو خه‌ڵکه  که باوه‌ڕیان هێناوه‌، ده‌ڵێن: چۆن ئێمه وه‌کو ئه‌و خه‌ڵکه  گێلانه باوه‌ڕ ده‌هێنین ، چاک بزانن و ئاگاداربن که هه‌ر ئه‌وانه خۆیان که‌م عه‌قڵ و گێل و نه‌فامن، به‌ڵام بۆ خۆیان نازانن

دیارە محەمەد هیچ بۆ نەماوەتەوە وتوویەتی ئیوە خۆتان گەمژەونەزاننن .

لەو کەسانەی رۆشنبیری سەردەم بوون هیچ کامیان بروایان بە محەمەد نەکرد  ئەگەر بیینە سەر ناوەکانیان

(

ابو الحكم ، الوليد بن المغيره بەمحەمەدی وت : وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَٰذَا ۙ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ لأنفال - الآية 31 کاتێکیش ئایه‌ت و فه‌رمانه‌کانی ئێمه به‌سه‌ر بێ باوه‌ڕاندا ده‌خوێنرێته‌وه‌، ئه‌وه ده‌ڵێن: به‌ڕاستی ئێمه بیستمان و ئه‌گه‌ر بمانویستایه ئه‌وه وێنه‌ی ئه‌وه‌مان ده‌گوتو ئه‌م بابه‌تانه ش جگه له داستانی پێشینان شتێکی تر نیه محەمەدیش لە ئایەی ١٣ی قلم پیی وت تۆ زۆلیت   عبدالله بن اميه بن ابی صلت

هەر دیسان یەکیبوو لە خەلکە داناکان و شاعیریش بوو هەر بروای بەمحەمەد نەهینا و لەترسی محەمەد و جەلادەکانی بە ئاوارەی سەری نایەوە

النضر بن الحارث ،دیسان یەکی بوولەداناکان دیسان بروای پیی نەهینا

لەشاعیرەکانی تریش کەتیرۆر کران بەدەستی جەلادەکانی محەمەد

 

 

( ابی رافع عبدالله بن ابی حقیق )که به‌فه‌رمانی محه‌مه‌د کوژراوه‌  بۆ راستی بابه‌ته‌که‌ش  ئه‌توانیت بچیته‌ سه‌ر کتابی جیهاد له‌ سه‌حیحی  بوخاری باب قتل شرک ژماره‌ 2859  که‌ عبدولله‌ی کوری عه‌تیک کوشتی ،هه‌روه‌ها  ( كعب بن الأشرف  ) که‌ به‌فه‌رمانی محه‌مه‌ کوژرا که‌شاعیریک بوو دژی خورافات بوو ، هه‌روه‌ها   ( عبدالله‌ ابن اخطل) که‌ خۆی دایه‌ په‌نای په‌رده‌ی که‌عبه‌ بۆئه‌وه‌ی نه‌ی کوژن چونکه‌ به‌شیعره‌کانی دژایه‌تی محه‌مه‌دی کردبوو محه‌مه‌د وتی له‌هه‌ر کوی گرتتان بیکوژن ، سه‌ره‌تا سه‌حابه‌کان وتیان له‌به‌رخاتری که‌عبه‌نه‌مان کوشت محه‌مه‌د فه‌رمانی ده‌رکرد برۆنه‌وه‌و له‌وی بیکوژن 

 

1 - أنَّ رسولَ اللهِ صلَّى اللهُ عليهِ وسلَّمَ دخلَ عامَ الفتحِ وعلى رأسِهِ المِغْفَرُ ، فلمَّا نَزَعَهُ جاء رجلٌ فقالَ : إنَّ ابنَ خَطَلٍ متعلقٌ بأستارِ الكعبةِ ، فقالَ : اقتُلُوهُ .

الراوي: أنس بن مالك المحدث: البخاري - المصدر: صحيح البخاري - الصفحة أو الرقم: 1846

خلاصة حكم المحدث: [صحيح

ئیتر ئەوەی کەدوای محەمەد کەوت گیل و گیژ و پیاو کوژەکانی ئەوسەردەمەبوون لەوانە حەمزەو عومەری کوری خەتانب و بیلالی حەبەشی و هەموو گیل و گەمژەو پیاو کوژ و خوین ریژەکان بوون

ریگای ژیان